میم مثل معلم
سرکار خانم مشیری که همه ی بچه های کلاس عاشق دختر چشم سبزش بودند .
معلم کلاس دوم
سرکار خانم هوایی که پسرش امین ٬ دوست صمیمی ام بود .
معلم کلاس سوم
سرکار خانم پورکی که صبح های زمستان دستهای همه ی بچه ها را یکی یکی با دستانش گرم میکرد.
معلم کلاس چهارم
سرکار خانم برومند که ایام امتحانات مینشاندم کنار دست مهدی و میگفت جواب ها را برایش بگو .
معلم کلاس پنجم
سرکار خانم آزادی که تا روزهای آخر سال میخواستم از کلاسش بروم .
دوران راهنمایی
جناب آقای معمار که بواسطه ی دوستی با پدرم هیچوقت پس گردنی هایش را نخوردم .
دوران دبیرستان
جناب آقای سازش که اولین تجدیدیِ عمرم را مرهون این نازنین مرد هستم .
دوران دانش گاه
سرکار خانم مهندس نامیان که اولین استاد معماری ام بودند .
اینها قهرمانان من هستند .
نورسیده : سرویس فرهنگی نشریه ی کوچه پس کوچه های کاغذی بروز شد .
نورسیده 2 : بعضی ها لطف کردند و به من تبریک گفتند . معلمی شأن دارد . و این شأن یک شبه حاصل نمی شود . و هنوز خیلی مانده تا من معلم شوم . شأن معلم را حفظ کنید .
